پسوریازیس یکی از است که سبب تجمع و انباشتگی سریع سلولهای پوستی میشود. این انباشتگی سبب به وجود آمدن حالت فلسی یا صدفی بر سطح پوست شده و معمولاً یک ناحیه ملتهب و قرمز اطراف آن را احاطه میکند. فلسهای ایجادشده معمولاً به رنگ نقرهای- سفید بوده و بهصورت پلاکهای ضخیم و برآمده دیده میشوند. موارد کمتر شایع این بیماری ناخنها، دهان و اطراف ناحیه تناسلی را تحت تأثیر قرار میدهد. طبق یکی از مطالعات دانشگاهی در سال ۲۰۱۸ ، حدود ۷.۴ میلیون آمریکایی مبتلا به پسوریازیس هستند.
شیوع پسوریازیس در ایران حدود ۲% کل جمعیت است. این بیماری همواره با بیماریهای دیگری مرتبط است و فرد مبتلا ممکن است علاوه بر آن به یکی از بیماریهای زیر نیز مبتلا باشد:
پسوریازیس و اگزمای آتوپیک (همچنین به عنوان درماتیت آتوپیک شناخته می شود) هر دو بیماری مزمن و التهابی هستند که پوست را تحت تأثیر قرار می دهند.
تفاوت پسوریازیس با اگزما در این است که اگزما معمولاً با نواحی قرمز و خشک با پوستههای ریز روی پوست کمرنگ یا لکههای خاکستری یا خاکستری تیره رنگ روی پوست ظاهر میشود، در حالی که بسته به نوع پسوریازیس، با ضایعات قرمز رنگ (به نام پلاکها) همراه با انبوه پوسته پوسته سفید روی پوست ظاهر میشود. هم کودکان و هم بزرگسالان مبتلا به اگزما ممکن است ترشحات مایعی شفاف از نواحی ملتهب را تجربه کنند. با پسوریازیس، پوست برآمده و ضخیم تر می شود. به ندرت، این احتمال وجود دارد که فردی ممکن است همزمان هر دو بیماری را داشته باشد: بر اساس یک بررسی در مجله سلامت و بیماری پوست، حدود 2٪ از مواقع فردی که پسوریازیس دارد اگزما نیز دارد و بالعکس.